Heldendaden onderweg

Gisteren gingen we op reis met bestemming Amsterdam – IDFA . Om 8 uur trokken we de deur achter ons dicht. Hanneke en ik pikten elkaar op bij de carpoolplaats. We parkeerden de auto bij Slinge in Rotterdam, namen de metro en de trein. Om 5 voor 11 bereikte ik nog net op tijd mijn eerste film in de Brakke Grond. Mooie documentaires gezien: Not without you, Homeland, Parradox. ’s Avonds volgden we onze cursus Toneel bij de Schrijversvakschool. We zagen op tegen de lange terugreis maar het geluk lachte ons toe: we konden meerijden met een cursist tot Leidschendam, station Mariahoeve. Dat zou ons heel wat tijd schelen en we rekenden ons om 12 uur thuis. Om 11 uur was het station echter uitgestorven op een bus na waarvan de buschauffeur een tukkie deed omdat hij over 20 minuten zou vertrekken. Besluiteloos liepen we wat heen en weer. Zouden we maar een taxi nemen? Ineens startte de bus, stopte een fractie van een minuut bij de halte en reed weg. Dat zou zou me toch niet gebeuren… Ik rende naar de uitvalsweg, ging midden op de weg staan en gebaarde wild zwaaiend de chauffeur te stoppen. Hij stopte en gelukkig konden we instappen. Bij het CS wachtten we 25 minuten op de stoptrein naar Rotterdam.
We zaten tegenover elkaar, op de eerste stoelen naast een uitgang. Mijn krantje en Hanneke’s tas op de zitplaats naast ons. Tijdens die rit, halverwege twee stations, liepen drie jonge kerels door het gangpad onze kant op. Twee namen plaats op de klapstoelen naast de uitgang, direct achter Hanneke. De derde schoof mijn krant weg en ging naast me zitten. Hanneke’s tas stond solo op de zitplaats naast haar. Zij zag de andere twee knullen niet. Ik zei iets tegen Hanneke en trok haar blik naar haar tas. Gelukkig snapte ze wat ik bedoelde, pakte iets uit haar tas en hield hem vervolgens iets meer tegen zich aan.
In een fractie van een seconde overwoog ik wat ik zou doen, negeren of laten merken ‘ik zie jou en ik hou je in de gaten’. Ik koos voor het laatste, keek mijn buurman recht aan en zei ‘mag ik je iets vragen? Er zijn heel veel zitplaatsen in de trein en waarom kom je nou net op deze plaats naast mij zitten?’ ‘Uh, uh, dat leek me wel gezellig’. Hanneke keek me stomverbaasd aan. Mijn buurman maakte een gebaar naar een van zijn vrienden. Een paar tellen later stopten we bij een station, de heren verdwenen meteen naar het perron.
Ik had wat uit te leggen aan Hanneke… Na de metro arriveerden we bij de auto. Ik ben ’s nachts altijd opgelucht als de slagbomen van het parkeerterrein  Slinge open gaan. We reden over Numansdorp terug naar huis omdat de toerit naar OB afgesloten was. Maar die tegenvaller incasseerden we lachend. Hanneke stapte voor de deur uit en zou morgen haar auto wel halen van de carpoolplaats. Om 13.15 uur rolde ik mijn bed in.
Openbaar vervoer?

Zierikzee verzwolgen

Horizonvervuiling

In Zeeland is vaak een stad verzwolgen door water
Zierikzee gaat ten onder
door een smakeloos industrieterrein

Het oude stadje lag zo mooi te zijn
in het vlakke polderland
met hier en daar een verdwaalde boerderij

Komend vanaf de Zeelandbrug
is mijn dromerige trots over dat verleden
voorgoed verstoord.
Jammer.

Maatje
november 2010